گاهی روحت تهی می شود , احساس می کنی نباید وقتت را تلف کنی و باید از زندگی لذت ببری اما حفره ای که در روحت به وجود آمده تمام احساساتت را به عماق خودش فرو می برد و هیچ احساسی را برایت باقی نمی گذارد , در این شرایط تنها حسی که برایت می ماند حس پوچی است حسی که نه به وجود می آید و نه از بین می رود وهمیشه خدا پس زمینه روحت است گویی با هم پیوند خورده اند .
پ.ن:وقتی سرشار از حس های پر بار هستی وجودش را احساس نمی کنی بد بختی از جای آغاز می شود که روحت تهی می شود آن وقت است که وجود نحس را حس می کنی.
محمدرضا