زمان و گذر عمر باعث میشود انسان تصمیماتی مبنی بر تغییر شیوه ی زندگی خود بگیرد.این تصمیمات مارا از کارها و روزمرگی های بسیار عادیمان غافل میکنن که در نگاه اول هیچ اهمیتی برایمان ندارند و به راستی نیز همچنین است،اما وقتی بعد از مدتها،مسیرها سلام علیک ها و دوستی های قدیمی یادمان میافتد و گذری بر خاطرات غبار گرفته میزنیم تغییر محیط و پیری را به وضوح مشاهده میکنیم.
و این زمان است که میگذرد. زمان زمان و زمان
محمدرضا
زندگی کثیف،سیاه و زشت امروزی انسان به قدری در منجلاب فرو رفته است که به هیچ وجه نمیتوان کور سوی امیدی در آن یافت و یقینن حقیقت جز این نیست،اما انسان در این بن بست جهنم گونه مجبور است که امید به فردای بهتر داشته باشد چون با همین امید است که میتواند به زندگی نکبت بار ادامه دهد و همواره امید به بهبود اوضاع داشته باشد.
به زندگی امروز ما قانون جنگل حکمرانی میکند و هر موجود انسان نمایی به فکر بقای خود و خانواده اش است و اثری از شرافت را نمیتوان یافت و گشتن به دنبال شرافت یا ثابت کردن غیر این را کسانی میخواهند که یا پشت پرده ی شرافت پنهان شده اند و یا امید های بیهوده دارند.
محمدرضا
ضد جنگ 